Szanowni Państwo,
W imieniu kuratorów wystawy prof. dr. hab. Przemysława Krajewskiego oraz dr hab. Anny Plewki zapraszamy 7 maja 2024 r. o godz. 15:00 na wernisaż wystawy poświęcony prezentacji wyselekcjonowanych fotogramów, które powstały w czasie pleneru artystycznego na terenie Skansenu Kolejowego w Chabówce. Plener ten był integralną częścią konferencji naukowo-artystycznej zatytułowanej „Element szczególny w otoczeniu – interakcje”, która miała miejsce w dniach 20-23 września 2023 w Zakopanym – Kościelisku.
Wernisaż odbędzie się Atrium WSEiZ przy ul. Rejtana 16.
Jak opisuje prof. dr hab. Przemysław Krajewski:
„W „Kalendarzu domowym i gospodarskim na rok zwyczajny 1845 możemy między innymi przeczytać; „Parochód podobnie jak koń używa się do ciągu. /… Parochód, idąc po kolei żelaznej / … / w przewożeniu podróżnych przebiega mniej więcej 6 mil na jedną godzinę.”
Informacja ta odnosi się do czasu pojawienia się na ziemiach Polski pierwszej linii kolejowej. Przedmiotem naszych działań artystycznych były historyczne obiekty transportu kolejowego zgromadzone na terenie dawnej parowozowni w Chabówce, która teraz pełni rolę skansenu.
Wybór zdjęć zamieszczonych na wystawie stanowi, w naszej opinii, zbiór najbardziej interesujących dokonań artystycznych. Prezentują one różne, charakterystyczne dla poszczególnych autorów, sposoby patrzenia na zgromadzone w skansenie historyczne obiekty transportu kolejowego, które wraz z otoczeniem pejzażowym stanowiły dla fotografujących źródła twórczych inspiracji.
Wchodząc do skansenu zaczynamy przeżywać niezwykle silną emocjonalnie interakcję z czasem. Ciasne rzędy stojących na torach dziesiątków parowozów i wagonów wywołują nieodparte wrażenie olbrzymiej rekwizytorni. Wszechobecna rdza i warstwy łuszczącej się farby pokrywającej metalowe powierzchnie sprawiają dość przygnębiające wrażenie opuszczenia i zapomnienia. Wspinając się po metalowych drabinkach do wnętrz parowozów, podziwiamy tam dziesiątki przyrządów, pokręteł, manometrów, dźwigni i uchwytów, o archaicznych geometrycznych kształtach. Fotografując, rejestrujemy obraz przemijającego świata; budujemy nowe wartości artystyczne, poszukując ukrytego piękna w poddanej destrukcji upływającego czasu materii.
Może warto tu zwrócić uwagę na kilka różnych dróg poszukiwań artystycznych, które wystąpiły w zaprezentowanym na wystawie zbiorze fotografii:
– Wprowadzenie współczesnej narracji estetycznej zbudowanej przez eksponowanie atrakcyjnej wizualnie formy historycznego detalu technicznego.
– Świadome eksponowanie roli i właściwości światła w kreowaniu unikalnego klimatu przestrzeni wnętrza.
– Zapis wzajemnych powiązań, będących w różnym stopniu destrukcji obiektów technicznych z otaczającą je żywą naturą.
– Komponowanie kadrów fotograficznych traktowanych jako wyrafinowane kolorystycznie materie malarskie.
– Budowanie graficznego minimalizmu estetycznego przez zastosowanie czarno-białej techniki fotograficznej.
Zebrana na wystawie suma dokonań artystycznych w postaci fotogramów stanowi unikatowy zapis swoistej podróży w czasie, który odszedł w niepamięć. Jednocześnie jest to także zapis interakcji zachodzących między nim, a otaczającą nas rzeczywistością.”
Autorami fotografii prezentowanych na wystawie są: dr Agnieszka Marczewska, prof. WSEiZ, inż. Alicja Śniadach, dr hab. Anna Plewka, mgr Barbara Jaworska-Księżak, dr inż. Bogdan Gorczyca, prof. WSEiZ, dr sztuk plastycznych Dorota Zych-Charaziak, prof. WSEiZ, dr inż. arch. Elżbieta Błeszyńska, mgr inż. Jakub Botwina, dr hab. inż. Jan Łukaszkiewicz, dr inż. Jerzy Wojtatowicz, prof. WSEiZ, dr Jolanta Kapecka, dr sztuki Julia Karłowska, dr inż. Lidia Ozimkowska, prof. WSEiZ, prof. dr hab. Lucjan Kasprzak, dr hab. Maciej Konopka, Maksymilian Markowski, dr sztuk plastycznych Maria Komorowska, prof. WSEiZ, Sławomir Markowski, prof. dr hab. Przemysław Krajewski, mgr sztuki Urszula Wodnicka-Kasprzak, dr sztuki Zuzanna Krasuska.
